Met de regelgeving, controle en de beperkingen waar we in deze tijd in de samenleving mee te maken hebben, is een krachtenveld ontstaan, dat (groepen) mensen tegenover elkaar zet. En het is zoeken naar een uitkomst via een ‘derde weg’, waarin mensen met respect voor elkaar en vanuit gemeenschappelijke belangen samenwerken. Dat is ook lastig als er zoveel onzekerheid, zorgen en angsten zijn.
Ik zie hoe dit doorwerkt in persoonlijke situaties in mijn eigen leven en dat van mensen met wie ik contact heb. Om in je kracht te komen/te blijven en je niet door tegenstellingen en gebeurtenissen te laten meeslepen is het belangrijk om je energie hoog te houden. In de vorige nieuwsbrief gaf ik daarvoor tips over het opschonen van je energieveld. Wat mijzelf vooral in deze tijd helpt, is om elke week een dag in de natuur te zijn en me daar helemaal mee te verbinden.
In de natuur zijn brengt je makkelijker in het hier en nu; bewust lopen op de aarde is grondend! Het zet je niet alleen fysiek in beweging, maar ook gedachten waar je in vast zit, laten makkelijker los (steeds eerder naarmate je vaker wandelt). De natuur spiegelt je bovendien: wij zijn immers zelf natuurwezens. Kijk maar naar de wisseling van seizoenen, die je terugziet in de verschillende levensfasen, maar ook in ons dag- en nachtritme. Lopend in de natuur word je daar (onbewust) aan herinnerd.
Zelf loop ik graag in stilte om helemaal open te staan voor wat ik zie, voel, ruik en hoor. En dan ervaar ik hoeveel metaforen de natuur laat zien, voor situaties in mijn leven. Loop ik ontspannen door mijn leven? Of neem ik te grote of te kleine stappen? Hoe doe ik dat met een steile weg omhoog: waar richt ik mijn blik dan op: op de top of op kleine tussenliggende mijlpalen? Wat is fijner? En ga ik ook zo om met de hindernissen in mijn dagelijks leven? Loop ik liefst volgens de aangegeven route of durf ik daarvan af te wijken en niet-gebaande paden te nemen? Luister ik naar de signalen van mijn lichaam als ik honger of dorst heb, of moeheid voel? Sta ik open voor de verrassingen die ik tegenkom (elke keer weer): een enkele kleurige bloem op een zandvlakte, een vogel die een tijdje met me opgaat, de zon die als een schijnwerper ineens door de wolken heen schijnt of een vriendelijke blik of een korte uitwisseling met een wandelaar op mijn weg. En in dit seizoen geniet ik volop van al dat goud om me heen in de verkleurende bladeren en van de vaak gouden gloed die het lage licht van de zon aan het landschap geeft. Wat de vraag boven brengt: zie ik ook (nog/weer) het goud in mijn leven?
Zo wandelend kom ik weer dichter bij mezelf, eigenlijk een soort thuiskomen in de natuur. Ik kom blijer en met een hogere energiefrequentie terug van zo’n wandeldag en die mooie energie en plaatjes blijven nog dagenlang bij me.
Misschien is de natuur ook voor jou een oplaadplek die je in je kracht brengt als je laag in je energie zit of even ‘helemaal klaar’ bent met dagelijkse uitdagingen. Wil je meer inspiratie of een keer samen lopen met mij of een groepje, laat het even weten, dan vinden we daar een weg voor 😉!